- terrestris
- terrestris, e ( nom. masc. terrester, Flor 2, 2, 4; v. infra), adj. [terra], of or belonging to the earth or to the land, earth-, land-, terrestrial:
erant animantium genera quattuor, quorum unum divinum atque caeleste, alterum pennigerum et aërium, tertium aquatile, terrestre quartum,
Cic. Univ. 10:pecudes,
Plaut. Ps. 3, 2, 46:admiratio rerum caelestium atque terrestrium,
Cic. N. D. 2, 30, 75:in Capitolio, hoc est in terrestri domicilio Jovis,
id. Verr. 2, 4, 58, § 129:terrestris coepulonus,
Plaut. Pers. 1, 3, 20:archipirata,
Cic. Verr. 2, 5, 27, § 70; cf.:populus vere terrester,
Flor. 2, 2, 4 Duk.:exercitus,
land - forces, Nep. Them. 2, 5:proelia,
battles by land, id. Alcib. 5, 5:iter,
land-journey, Plin. 5, 6, 6, § 39; Auct. B. Alex. 25, 1;32, 1: coturnices, parva avis et terrestris potius quam sublimis,
remaining on the ground, Plin. 10, 23, 33, § 64: He. Terrestris cena est. Er. Sus terrestris bestia'st, a supper from the ground, i. e. consisting of vegetables, poor, Plaut. Capt. 1, 2, 86. — Hence, subst.: terrestrĭa, ium, n. (sc. animalia), land-animals:in terrestribus serpentes,
Plin. 10, 62, 82, § 169 sq.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.